Arapça isim tamlamasında önce tamlanan sonra tamlayan gelmektedir. Eski Arapçada (örneğin Kuran'da) tamlanan kelimenin son harfine ötre veya şedde konulur. Tamlayan kelimenin başına harf-i ta'rif gelir. Aşağıdakiler örnek olarak verilebilir :

• شيح الاسلام : şeyhü'l-islâm (islamın şeyhi)
• رئيس الكتاب : re'îsü'l-küttâb (kitapların reisi)
• بابُ الْبيت : bâbü'l-beyt (evin kapısı)
• دار الدنيا  : dârü'd-dünyâ (mutluluk kapısı)
• حب الوطن : hubbu'l-vatan (vatan sevgisi)

Tamlanan (muzaf) kelimesinin sonu görüldüğü gibi u/ü (ötreli) olmaktadır : şeyhü'l, re'isü'l, babü'l, dârü'l gibi. Harfi-tarifin elifi hiç okunmaz.
Latin alfabesi ile yazılırken iki kelime arasına - konulmaktadır ve harf-i tarifin l'sinden önce de ' (kesme) işareti koyulmaktadır.

Tanım: Arapçada isim tamlaması

Tanım: Arapça'da isim tamlamalarında tamlanan

Tanım: Arapça'da isim tamlamalarında tamlayan

Arapçada üç kelimeden bir isim tamlaması oluştuğunda ilk kelimenin sonu ötreli (u/ü), ikinci kelimenin sonu esreli (ı/i) veya sükûnlu, son kelimenin ilk harfi harf-i tarifli olur. Örnek olarak: ديوان لغات الترك = Dîvânü Lugati't-Türk (Türk lügâtının divanı) مفتاحُ بابِالْبيت = miftâhu bâbi'l-beyti (Evin kapısının anahtarı) Görüldüğü gibi ilk kelime divan ve ötre almıştır. İkinci kelimede Lıgati şeklinde i'li şekle gelmiştir. 't-Türk şeklinde Türk kelimesin başındaki harf-i tariftir.