|
|
|
|
WAN'ların ve LAN'ların katmanlarını anladıktan sonra ilgimizi daha detaylı konulara çevirebiliriz. WAN'lar için kullanılan dört anahtarlama tekniğini anlatacağız. Bunlar devre anahtarlama, mesaj anahtarlama, paket anahtarlama ve hücre anahtarlama (cell relay) teknikleridir. Paket anahtarlamayı daha detaylı anlattık çünkü paket anahtarlama, anahtarlamalı veri ağları ve telefon sistemlerinin kontrol ağlarında kullanılan en yaygın tekniktir. Hücre anahtarlama ise yeni bir tekniktir ancak çoğu kişi en sonunda bunun paket anahtarlamanın yerini alacağını düşünmektedir.
Devre anahtarlama iki parça arasında doğrudan bir bağlantı sağlar. Çoğu telefon ağı devre anahtarlamalı sistemleri kullanır (Bkz. Telefon ağı).
Mesaj anahtarlama, 1960 ve 1970'lerde veri haberleşme trafiğini anahtarlamak için kullanılan yaygın bir yöntemdi. Mesaj anahtarı tipik olarak özel bir bilgisayardır. Bu özel bilgisayar bağlandığı terminallerden ve bilgisayarlardan gelen trafiği kabul etmek zorundadır (çevirmeli veya kiralık hatlar aracılığı ile). Bu bilgisayar, mesajın başlığını inceler ve trafiği alıcı istasyona veya bir sonraki istasyona yönlendirir. Mesaj anahtarlama, sakla-ve-ilerlet teknolojisini kullanır; mesajlar geçici olarak anahtarlardaki disk ünitelerinde saklanır.
1970'lerde endüstri paket anahtarlama denen farklı bir WAN anahtarlama tekniğine yönelmeye başladı. Paket anahtarlama, riski birden fazla anahtara dağıtır, ağın çökme olasılığını azaltır ve hatların mesaj anahtarlamaya göre daha iyi kullanılmasını sağlar. Paket anahtarlama olarak adlandırılmasının nedeni kullanıcı verisinin (örneğin, mesajlar) daha küçük parçalara bölünmesidir. Bu parçalar veya paketler, üstlerinde protokol kontrol bilgisi (PCI) başlıklarını taşırlar ve ağ üzerinde ayrık varlıklar olarak rotalanırlar.
Paket anahtarlamalı bir ağ, ağ yükünün çoklu anahtarlama siteleri üzerine dağılmasını sağlayan çoklu anahtarlar içerir (Şekil 4-2'ye bakınız). Anahtarlara ek haberleşme hatları da bağlanmıştır. Bu düzenleme alternatif rotalamaya izin verir. Böylece çökmüş veya meşgul düğümler ve kanallardan kaçınılmış olur. Örnek olarak Şekil 4-2'de, bir paket anahtarı bir mesajın paketlerini birden çok paket anahtarına rotalayabilir.
Paket anahtarlama, veri haberleşmesi trafiğinde iyi çalışır çünkü birçok cihazın trafiği parlamalar şeklindedir. Örneğin tuş takımlı terminallerde, veri kanala gönderilir ve terminal kullanıcısı terminale daha başka veriler girene kadar veya bir problem hakkında düşünmek için durduğu sürece kanal boş kalır. Kanalın boş kaldığı süre hat kapasitesini düşürecekti. Bir paket anahtarı bir kanal üzerindeki belli sayıda terminale bağlanarak çoklu iletim yapar. Sonuç olarak paket anahtarlama, hat üzerinde istatistiksel zaman bölmeli çoğullama (STDM) sağlar. Bu yaklaşım, pahalı haberleşme kanalının daha verimli kullanılmasını sağlar.
Şekil 4-2'de aynı zamanda bazı TCP/IP protokolleri ile paket anahtarlama parçaları arasındaki ilişkiler gösterilmektedir. Tipik olarak, bir kullanıcı cihazı (host) paket anahtarlamalı ağa, bir kullanıcı/ağ arabirim protokolü ile bağlanır. Bugün endüstride en yaygın kullanılan ağ arabirim protokolü ITU-T'nin X.25 standardıdır. X.25 kullanıcıyı ağa bağlamak için çeşitli arabirim opsiyonları sağlar. Bu opsiyonlar reverse change, çağrı ilerletme ve QOS özelliklerini de içerir. Host'da IP de yerleşmiştir çünkü gateway'ler host bilgisayarının ürettiği IP başlıklarına göre hareket ederler. Ek olarak, host makinesinde TCP konuşlandırılarak iki son kullanıcı cihazı arasında uçtan-uca iletim doğruluğu sağlanır. Ağ içerisinde, paket anahtarları bir üreticinin özel rotalama protokolünü içerebilir veya bazı durumlarda IP bir rehber rota bulma protokolü ile kullanılır. (Hatırlayalım ki IP bir rotalama protokolüdür ancak bir rota bulma protokolü değildir.)
 |
Bu şekildeki gateway'ler bir internet ortamında IP ile yapılandırılabilirler. Büyük paket ağlarında gateway protokolü olarak genelde X.75 kullanılır. X.75 protokolü, bir gateway protokolü olmasına rağmen, IP'den oldukça farklıdır çünkü bağlantı- yönlendirmelidir.
IP, datagramları bir rotalama tablosu (dizini) kullanarak rotalar. Ancak, tabloyu IP oluşturmaz. Tablo rota bulma protokolü (route discovery protocol) tarafından oluşturulur.
İleride Paket-tabanlı ağların yerini alacağı söylenen hücre anahtarlama, yeni gelişen bir teknolojidir. Hücre anahtarlama paket anahtarlamanın tersine, sabit uzunlukta bir PDU kullanır. Bu PDU'lara hücre denir. Hücre 5-oktet başlıkla birlikte toplam 48-oktetten oluşur. Bu hücre (çok küçük farklılıklar ile) ATM (eşzamansız transfer modu) ve IEEE 802.6 standartlarında kullanılır. SMDS (Anahtarlamalı multimegabit veri servisi) 802.6 standardına dayanır. Hücre anahtarlama, küçük başlıklarının ve kısa etiketlerinin avantajları ile hızlı bir servis sağlar. Hücre anahtarlama teknolojisi hem LAN hem de WAN'lar için uygundur
|
|
