Tanım: İnsanların ağız,dil ve hareketler ile anlaşmasını sağlayan yöntemler . Örnek olarak Türk dili , İngiliz dili verilebilir.
Tanım: İnsanların konuştuğu dilleri ve insanların konuşma süreçlerini inceleyen bilim dalı
Tanım: İnsanların iletişiminde kullandığı sesleri, nasıl çıkarıldığını, nasıl yazıldığını inceleyen bilim dalı. Ses bilimi veya Ses Bilgisi.
Tanım: Dillerin tarihini (gelişme ve değişmesini) ve diller ile ilgili eski metinleri inceleyen bilim dalı. Daha çok edebiyat ve kültür ile ilişkili bir bilim dalıdır. Bazı kaynaklar, dil bilim (Linguistic) ile aynı anlamda kullanılmaktadır
Tanım: Bir dilin ses , yapı ve kelime dağarcığı vs.. ile ilgili önemli farklılıklar gösteren kollarından her biri.
Tanım: Bir dilin içinde anlaşmaya engel olacak kadar farklılaşmamış kollarından her biri.
Tanım: Bir dilde sadece söyleyişte küçük farklılıkların olduğu konuşma tarzlarından her biri. Örneğin Türkiye Türkçe'sindeki Karadeniz ağzı, Ege ağzı örnek verilebilir.
Tanım: Birbirine benzer özellikleri olan ve ortak bir kök dilden geldiği düşünülen dilleri içine alan grup. Örneğin Ural-Altay dil ailesi , Hint-Avrupa dil ailesi verilebilir.
Tanım: Herhangi bir dil ailesi içine alınamayan kendi başına bir grup oluşturan diller. Örneğin Baskça bu şekilde tanımlanan bir dildir.
Tanım: Bir dildeki kelimelerin tarihi gelişimini ve kökenlerini (hangi dilden geldiği , ne şekilde değişikliğe uğradığı vs..) inceleyen bilim dalı
Tanım: Ağızdan tek bir seferde çıkan ses ve ses birimine verilen isim. Sözcükler hecelerin birleşmesinden oluşmaktadır
Tanım: Tek ünlü harften oluşan veya ünlü ile biten hece. Örneğ a-ra-ma kelimesinde a, ra ve ma heceleri açık hecedir
Tanım: Ünsüz ile biten hece. ünlü+ünsüz (ay-,at vb..) , ünlü + ünsüz + ünsüz (aşk, alt vb..) , ünsüz + ünlü + ünsüz (tat, kal vb..) , ünsüz + ünlü + ünsüz + ünsüz (Türk, kırk vb..) şeklinde dört farklı çeşiti bulunmaktadır
Tanım: Bir dilde tek başına bir anlamı olan (herhangi bir ek almamış veya başka bir kelimeden oluşmamış) en küçük kelime
Tanım: Bir dilde bir kelimeye (bir köke veya ek almış başka kelimelere) sonuna veya önüne gelerek kelimeye yeni bir anlam katan ifadeler. Çoğu ekin tek başına kullanıldığında bir anlamı yoktur.
Tanım: İki dil arasında bulunan ve birden fazla örneğe uygulanabilen ses değişme kuralı
Tanım: İki dili ses, şekil, kelime, yazım kuralları açısından karşılaştırılması sonucu diller arasında ortaklıkların ve farklılıkların belirlenmesi yöntemi. Bu yöntem ile iki dilin ortak ata dilden gelip gelmediği incelenebilmektedir
Tanım: Bir dildeki tüm kelime ve eklerin açıklandığı sözlük
Tanım: Bir bölgede farklı anadilleri olan toplulukların anlaşabildiği ve konuştuğu ortak dil. Örneğin bir zamanlar tüm dünya için , Fransızca ve bugün İngilizce Lingua Franca kabul edilebilir
Tanım: Sesleri ve kelimeleri yazıya geçirmek için kullanılan, ses birimleri ve sembolleri. Dillerin alfabe ve yazılma farklılıklarına göre , bazı harfler tek bir ses bazıları ise birden farklı sesleri ifade edebilir, bazı sesler birden fazla harf ile gösterilebilir
Tanım: Bir veya brden fazla dilin yazısında kullanılan, belirli bir sırası olan harfler. Örneğin Türk alfabesi A, B, C, Ç, D, E, F, G, Ğ, H, I, İ ,J, K, L, M, N, O, Ö, P, R, S, Ş, T, U, Ü, V, Y, Z harflerinden oluşmaktadır
Tanım: Sözdizimi, kelimelerin cümledeki birleşme , dizilme şekli
Tanım: Konuşulan bir dilin yazıya geçirilmesi, yazıya geçirilmiş ifadelerin seslendirilmesi, bir yazının yorumların farklı bir dil ile yazılması
Tanım: Bir yazının harf harf farklı bir alfebeye çevrilmesi
Tanım: Bir kökten yapım ekleriyle türeyen sözcükler. Örneğin göz kökünden türeyen göz-lük, göz-lük-çü, göz-et-men sözcükleri gövdedir.
Tanım: Bir kökten yapım ekleriyle türeyen sözcükler. Örneğin göz kökünden türeyen göz-lük, göz-lük-çü, göz-et-men sözcükleri gövdedir.