Türkçe kökenli sözcüklerde ilk seste \ğ\, \l\ \m\ \n\ \r\ \ş\ ve \z\ bulunmaz. Bu seslerin ilk ses olduğu kelimelerin birkaç istisna dışında tamamı başka dillerden alıntıdır.
Örneğin ne soru sözcüğünden türemiş soru cümlelerindeki \n\ başta olur :
- ne
- nere
- nereye
- nerede
- nereden
- neresi
- niçin (ne için)
- neden
- nasıl (ne asıl)
Eski Türkçe sözcüklerde sözcük başında \d\ \p\ \g\ \ş\ \v\ bulunmaz. Söz başında bulunan bu ikincil sesler birincil seslerden dönüşmüşlerdir :
- temür > demir
- tal > dal
- barmak > parmak
- kök > gök
- kel- > gel-
- siş > şiş
- bar- > var-
- ber- > ver-
\ş\ sesi de şimdi gibi birleşmeden ilk ses olabilir :
uş + imdi > şimdi
