Eski Türkçede İsimlerin Sınıflandırılması

Eski Türkçe'de isimler aşağıdaki gibi sınıflandırılabilir : 

• İsm-i Câmid
  • İsm-i hâss (özel isimler)
  • İsmi-i cins (cins isimler) 
  • İsm-i adet (sayı İsimleri)
• İsm-i Müştakk
  • İsim
    • Mastarlar
    • İsm-i mekân (mekân isimleri)
    • İsm-i zamân (zaman isimleri)
    • İsm-i âlet (âlet isimleri)
    • İsm-i tasgir (bir isme küçüklük durumu verir)
  • Sıfat
    • İsm-i fâ'il (fiili gerçekleştiren veya işi yapan için kullanılır)
    • İsm-i mef'ûl (fiilden veya yapılan işten etkilenen için kullanılır)
    • İsm-i tafdîl (bir özelliğin bir varlıkta diğerlerinden çok daha fazla olduğunu belirtmek için kullanılır)
    • İsm-i mensûb (bir varlığın mensupluğunu (başka bir varlığa ait veya ilgili) gösterir)
    • Sıfat-ı müşebbehe (bir varlıkta sürekli olan vasfı belirtir)
    • Mübâlağa-i fâ'il (fiili çok veya sık yapan için kullanılır)