XML belgesinin yapısı etiket kümesinin sözdizimi kurallarıyla yönetilir. Bütün XML belgelerin "iyi-oluşturulmuş" olup olmadığını belrilemeye yarayan genel kurallar vardır. Bir XML belgesi incelenmesi ( parse edilmesi ) için iyi-oluşturulmış olmalıdır. XML 1.0 Önerisi iyi-oluşturulmuş XML belgeleri için kurallar tanımlamıştır :

• Belgenin ilk satırı XML belgesi bildirisi olmalıdır.

  <? xml version="1.0" ?>
  

• Belge en az bir eleman (etiket ) içermelidir.
• Her açıcı etiket, <etiket> Veri </etiket>'de olduğu gibi bir kapatıcı etikete sahip olmalıdır. Ayrıca <etiket/> gösterimi içersinde hiç bir veri olmayan etiketler için kullanılır.
• Belge, diğer bütün etiketleri içerisinde barıdıran tek bir açıcı eti ve kapatıcı etiket içermelidir.Yukarıdaki örnekte <Devlet> etiket açılışıyla </Devlet> etiket kapanışı buna örnek oluşturmaktadır. Bütün diğer etiketler <Devlet> etiket açılışıyla </Devlet> etiket kapanışı arasında içiçe bulunmaktadır
• Etiketler üstüste bindirilemez. Örneğin, <Ad><Nüfüs></Ad></Nüfus> biçiminde etiketler geçersizdir.

XML 1.0 bir belgede görünebilecek herhangi bir etiket kümesi tanımlanmamıştır. Bunun yerine uygulayıcılar belgelerinde kullanılabilecek etiketleri kendileri belirleyebilirler. Bu etiketler DTD (Belge Türü Tanımlaması - Document Type Definition) gibi XML-tabanlı bir dilbilgisi (gramer) kullanılarak biçimsel olarak tanımlanabilirler. Bir DTD, XML belgesinin içinde olabileceği gibi <!DOCTYPE> ifadesinde belirtilerek ayrı bir dosyada da bulundurulabilir.

Kendi dilbilgisinde tanımlanan kurallara uyan bir XML belgesi "iyi-oluşturulmuş" olur. XML belgesi doğrulayan işleyiciler doğrulamadaki hataları bildirmelidirler. Ancak bunların belgeyi işlemelerinde belgenin sonuna kadar işlemi sürdürmeleri istenmez.

XML belgelerinin belli bir DTD'ye sahip olmaları, değişik işletim sistemlerinde çalışan ve değişik programlama dillerinde yazılmış iki farklı uygulama arasında veri alışverişini mümkün kılmaktadır. Genellikle alıcı ve satıcının farklı ortamlara sahip olabilemesi nedeniyle e-ticaret'te bu yüzden daha fazla ilgi görmektedir. Uygulamalar belge içerisinde bulunan ancak tanılmanan DTD'de bulunmayan veriyi değerlendirme dışında tutabilirler. Bu elektronik ticaretin yanısıra askeri uygulamalar gibi güvenliğin son derece önemli olduğu durumlarda oldukça faydalı bir özellik olmaktadır. Bir uygulamanın sadece belli etiketlere bakması diğerlerini yok sayması sağlanabildiğinden, bir sisteme dışarıdan giren bir verinin o sisteme zarar verme riski son azalmaktadır.