Türkçe'de zamirler sözcük ve ek halinde olanlar şeklinde iki gruba ayrılırlar.
Sözcük halindeki zamirler ;
Kök+Ek | Son Durum |
Ne+i | Neyi |
Ne+e | Neye |
Ne+de | Nede , Neyde |
Ne+den | Neden + Neyden |
Ne+re | Nere (Ne ile eski Türkçede yer belirten re/ra ekinin birleşmişi) |
Nere+i | Nereyi |
Nere+e | Nereye |
Nere+de | Nerede |
Nere+den | Nereden |
Ne+için | Niçin |
Ne+diye | Niye |
Ne+asıl | Nasıl |
Ne+ce | Nece (-ce eki İngilizce,Çekçe kelimelerindeki gibi dil anlamı verir) |
Kök+Ek | Son Durum |
Ka-nı | Kanı=Hani |
Ka-nı-gi | Kangi=Hangi |
Ka-ç | Kaç |
Ka-ç-an | Kaçan=Haçan |
Yalın | Yükleme | Yönelme | Bulunma | Ayrılma |
ben | beni | bana | bende | benden |
sen | seni | sana | sende | senden |
o | onu | ona | onda | ondan |
biz | bizi | bize | bizde | bizden |
siz | sizi | size | sizde | sizden |
onlar | onları | onlara | onlarda | onlardan |
Yalın | Yükleme | Yönelme | Bulunma | Ayrılma |
bu | bunu | buna | bunda | bundan |
şu | şunu | şuna | şunda | şundan |
o | onu | ona | onda | ondan |
bunlar | bunları | bunlara | bunlarda | bunlardan |
şunlar | şunları | şunlara | şunlarda | şunlardan |
onlar | onları | onlara | onlarda | onlardan |