Tanım: Türkçede bir kelimede bulunan ünlülerin kalınlık-incelik ve/veya düz-yuvarlaklık özelliklerinin benzeşmesi (uygunlaşması) sonucu oluşan uyum (a,ı,u,o kalın, e,i,ü,ö ince , a,e,i,ı düz , o,ö,u ise yuvarlaktır) . Büyük ünlü uyumu (kalın ve ince seslere göre uyum) ve küçük ünlü uyumu (yuvarlak-düz seslere göre uyum) şeklinde iki ünlü uyumu bulunmaktadır
Tanım: Türkçe'de ilk hecede kalın ünlü (a,ı,o,u) olan kelimelerde diğer ünlülerin kalın , ilk hecede ince ünlü (e,i,ö,ü) olan kelimelerde diğer ünlülerin ince olması şeklinde olan ünlü uyumu. Örnek olarak ağız, gözlük, dudak kelimeleri verilebilir
Tanım: Türkçe'de ilk hecede düz ünlü (a,e,ı,i) olan kelimelerden sonra diğer ünlülerin düz , ilk hecede yuvarlak ünlü (o, ö, u, ü) olan kelimelerden sonra diğer ünlülerin dar yuvarlak (u, ü) veya geniş düz (a, e) ünlünün gelmesi şeklinde olan ünlü uyumu.Örnek olarak yelek, kayık, çocuk, vurmak, dövmek kelimeleri verilebilir
Tanım: Türkçede sert(titreşimsiz veya tonsuz, (f,s,t,k,ç,ş,h,p sert ünsüzlerdir)) ünsüz ile yumuşak(titreşimli veya tonlu) ünsüzün arka arkaya geldiği durumlarda (ek geldiğinde veya birleşik kelimelerde) seslerin sertlik ve yumuşaklık bakımından benzeşmesi şeklinde gerçekleşen uyum. Örneğin b-p, c-ç, d-t, g-k, z-s çiftleri birbirilerine dönüşebilmektedir. Örnek olarak kap-dı yerine kap-tı , diş-ci yerine diş-çi dönüşümleri verilebilir