Türkiye Türkçesinde Türkçe kökenli sözcükler için olabilecek hece tipleri aşağıdaki gibidir :
- V : a, ı, e
- CV : de, ye, ki, ve, su
- VC : at, ak, iş, ok, el
- CVC : tut, gel, kal, taş, baş, kuş
- VCC : ört, ürk, alt
- CVCC : dört, kalk, Türk
V (Vowel) ünlü, C (Consonant) ünsüz anlamında kullanılmaktadır.
Yabancı dilden gelen bazı sözcükler yukarıdaki hece yapısına uymayabilir : saat, tren, bandrol, santral vb.. Ancak Türkçe söylenişte uymaya zorlayabilir : saat>sağat, tren>tiren, bandrol>bandırol gibi.
Sözcüklere gelen ekler de yukarıdaki hece tiplerinde olmaktadır veya eklendiği sözcüğün hecesine katılır:
- C : erit (eri-t), dert-leş (dert-le-ş)
- V : ev-e, iş-e, yaş-a
- CV : de-di, ye-di, su-la
- VC : at-ış, ak-ıt, iş-et, ok-ur, el-er
- CVC : tut-muş, gel-mek, kal-mak, taş-lık, baş-lık, kuş-tan
- CVCC : okut-turt (oku-t-tur-t), sevin-dirt (sev-in-dir-t)
-mtrak (sarımtrak, acımtrak) eki kuralı bozmaktadır. sarımtrak = sa-rım-trak şeklinde Türkçe'de olmayan trak yapısındadır.
