Tanım: Tüm bilginin ancak deneyler yoluyla elde edilen sayısal ve nesnel sonuclardan çıkartılabileceğini savunan , sezgi ve metafiziği reddeden görüş. Olgu (Fenomen) kavramına dayanmasında dolayı olguculuk şeklinde Türkçe'ye çevrilmektedir
Tanım: 20 yy da ortaya çıkan, farklı adlarla tanımlanan (Yeni Olguculuk, Mantıkçı Pozitivizm , Mantıkçı Deneycilik , Analitik Felsefe , Eleştirel Akılcılık vb..) , tüm sosyal ve sayısal bilimlerin ve felsefenin doğa bilimlerinin yöntemlerinin kullanması gerektiğini savunan felsefe akımı. Viyana okulu ve çevresinde ortaya çıkmıştır. Bu akıma göre tüm konular modern matematiğin yöntemlerine göre çözümlenebilmelidir ve tüm önermeler doğrulanabilir olmalıdır.
