1898-1900 yılları arasında Servet-i Fünun dergisinde tefrika edilen ve 1900 yılında kitap olarak çıkan, realistik ve psikolojik roman. Halid Ziya Uşaklıgil'in en önemli ve en çok bilinen romanıdır. Bazı okurlar tarafından ilk büyük Türk romanı olarak da kabul edilmektedir. Romanda özetle, Adnan beyin kendisinden küçük ve güzel Bihterle evlenmesi, bu evliliğe karşı çıkan ve mutsuz olan Nihal, Bihter ile Behlül arasında yaşanan yasak aşk anlatılmaktaıdır. Karakterlerin duygu ve düşüncelerini tahlil eden, ortamın tasvirlerine önem verildiği, gerçekci bir anlatımların yapıldığı psikolojik bir romandır. "Aşk-ı memnu" ifadesi yasak aşk anlamına gelmektedir
