Tanım: Arap, İran , Türk gibi toplumların şiirinde , hecelerin uzunluk (kapalılık) veya kısalık (açıklık) özelliklerine göre yapılan bir vezin (ölçü). Arapça'da Arûz kelime olarak bir çadırın ortasına dikilen direk anlamına geldiği söylenmektedir ancak farklı anlamları olduğunu savunanlar bulunmaktadır
Tanım: Tek ünlü harften oluşan veya ünlü ile biten hece. Örneğ a-ra-ma kelimesinde a, ra ve ma heceleri açık hecedir
Tanım: Ünsüz ile biten hece. ünlü+ünsüz (ay-,at vb..) , ünlü + ünsüz + ünsüz (aşk, alt vb..) , ünsüz + ünlü + ünsüz (tat, kal vb..) , ünsüz + ünlü + ünsüz + ünsüz (Türk, kırk vb..) şeklinde dört farklı çeşiti bulunmaktadır
Tanım: Arûz veznindeki esasını teşkil eden temel parçalar,kısımların her birine verilen isim. Tef'ile kelimesi ile birlikte kullanılır. Örnek olarak faûlün(feûlün), fâilün, fâilâtün, müstef'ilün, mefâilün, mütefâilün, müfâaletün, mef'ûlât (mef'ûlün) verilebilir
Tanım: Arûz veznindeki esasını teşkil eden temel parçalar,kısımların her birine verilen isim. Ef'ile kelimesi ile birlikte kullanılır. Örnek olarak faûlün(feûlün), fâilün, fâilâtün, müstef'ilün, mefâilün, mütefâilün, müfâaletün, mef'ûlât (mef'ûlün) verilebilir
Tanım: Arapça'da yaptı-etti anlamlarına gelen fiil. Arûz veznindeki parçalar bu fiilin çekiminden türetilmişlerdir. Örnek olarak faûlün(feûlün), fâilün, fâilâtün, müstef'ilün, mefâilün, mütefâilün, müfâaletün, mef'ûlât (mef'ûlün) verilebilir
Tanım: Arûz veznindeki bahirleri (vezinleri oluşturan kelimelerin) hareke ve sükûnlarına göre gruplandırılması ile ortaya çıkan beş gruptan her biri. Dâire-i Müctelibe, Dâire-i Müştebihe, Dâire-i Muhtelife, Dâire-i Müttefika, Dâire-i Mü'telife şeklinde beş çeşit dâire bulunmaktadır
Tanım: Ünsüz biten bir kelimeyi kendinden sonra gelen ve ünlü ile başlayan kelimeye birleştirerek okunması. Mısranın, arûz veznine uygun okunması için bazı yerlerde vasıl yapılması gerekebilir
Tanım: Bir mısranın vezin kalıbın yani tefilelerinin (fâilatün, mefâilün gibi) bulunması
Tanım: Bir kelimedeki ünlüyü uzun olarak okuma. Bu şekilde kısa olan heceyi uzatarak vezne uydurulmuş olunur. İmâleyi arûz vezninde bir kusur olarak görenler bulunmaktadır
Tanım: Bileşik (bir buçuk) hecelerin bir uzun bir kısa hece şeklinde okunması. Örneğin mest, aşk, yâr, dôst kelimelerinin bir uzun bir kısa olacak şekilde uzatılabilir. İmâle-i memdûde şeklinde de söylenir
Tanım: Arûz vezninde uzun bir hecenin veznin doğru olabilmesi için kısa okunması. Kusur olarak kabul edilir
Tanım: Arûz vezninde şeddeli (bir ünsüzün çift okunması için koyulan işaret, hatt, hakk gibi) bir harfin şeddesiz okunması
Tanım: Arûz vezninde uzun ünlülerin kısa olarak (şâh yerine şeh gibi) veya kelimelerin kısaltılarak (İstanbul yerine Stanbul gibi) okunması
Tanım: Arûz vezninde vezne uydurmak için bir harfin şeddeli (şedde : bir ünsüzün çift okunması için koyulan işaret, hatt, hakk gibi) okunması
Tanım: Arûz vezninde uzun ünlülerden sonra (û,â,î gibi) nun harfi ile biten heceleri bir buçuk değil bir hece olarak okunması