Tanım: Veritabanına , ilişkisel veri modeli kullanarak erişilmesini sağlayan veritabanı yönetim sistemlerine verilen genel isim

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde veri yönetimi (bilgi sorgulama, veri güncelleme vb..) için kullanılan programlama dili

Tanım: Bazı veritabanı sistemlerinde (örneğin MySQL, SQL Server) karakter tipindeki değerlerin hangi kurallara göre sıralanacağını ve birbirleriyle karşılaştırma yapılacağını belirleyen kurallar. Örneğin case insensitive (büyük-küçük harfe duyarlı değil) , case sensitive (büyük-küçük harfe duyarlı) vb.. şekilde kurallar tanımlanabilir

Tanım: İlişkisel veritabanlarında aynı özellikleri olan kayıtları (record) saklandığı veri birimi. Tablo belirli tiplerde (karakter, sayı, tarih vb..) sütunlardan oluşmaktadır

Tanım: İlişkisel sistemlerde bir tabloda satır oluşturan veri birimlerinden her biri. Bir tablo aynı tipte özellikleri olan birden çok kayıt içerebilir

Tanım: Bir tabloda bir kayıdı (record) oluşturan verilerden her biri. Bir tablo bir veya daha fazla sütundan oluşur ve eklenen kayıtın değerleri bu sütunlara göre verilir

Tanım: İlişkisel veritabanlarında verileri ekleme, sorgulama, silme, güncelleme işlemleri yapılması için kullanılan dil. SQL en popüler Data Manipulation Language (DML) dilidir

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde veri yapısı tanımlamak ve veri yapısını değiştirmek için kullanılan dil

Tanım: Veritabanı yönetim sistemlerinde bir tabloya içerik girilmesi sırasında sütun bazında kontrol yapılması için tanımlanmış koşul veya kısıt. Örneğin bir sütunun null değerini kabul etmemesi veya bir sütunun benzersiz (uniq) olması kısıt örneğidir

Tanım: Bir tabloda bir sütunun null değer (boş) kabul etmeyeceğini belirtmek için kullanılan kısıt

Tanım: Bir tabloda bir sütundaki değerin benzersiz (uniq) olmasını sağlamak için kullanılan kısıt

Tanım: Bir tabloda bir kaydın insert edilmesi sırasında , bir sütununun değeri verilmediği zaman varsayılan bir değerin atanmasını sağlayan kısıt

Tanım: Bir tabloda bir sütunun değerinin verilen koşula uygun olmasını sağlamak için kullanılan kısıt

Tanım: Bir tabloda tüm satırlar için bir sütunda her zaman benzersiz (uniq) bir değerin olmasını sağlamak için kullanılan kısıt. Bu kısıt ile her satırın kendine özel bir değeri olmaktadır

Tanım: Bir tablodaki bir sütunun değerinin başka bir tablonun primary key değerlerinden biri olmasını zorlamak amacıyla kullanılan kısıt

İlişkisel veritabanlarında kullanılan kısıtlar aşağıdaki gibidir : 

• Not Null : Bir tabloda bir sütunun null değer (boş) kabul etmeyeceğini belirtir
• Unique : Bir tabloda bir sütundaki değerin benzersiz (uniq) olmasını zorlar
• Default : Bir tabloda bir kaydın insert edilmesi sırasında , bir sütununun değeri verilmediği zaman varsayılan bir değer atar
• Check : Bir tabloda bir sütunun değerinin verilen koşula uygun olmasını zorlar
• Primary Key :  Bir tabloda tüm satırlar için bir sütunda her zaman benzersiz (uniq) bir değerin olmasını sağlar
• Foreign Key : Bir tablodaki bir sütunun değerinin başka bir tablonun primary key değerlerinden biri olmasını zorlar

 

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde bir tablodaki bilgiye tüm tabloyu tarama yapmadan daha hızlı erişmek için kullanılan teknoloji. Bir sütun index'lendiğinde veri girişi sıralarında index yeniden kurulur

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde , sonuç döndüren (kayıt döndüren) ve dönen sonucun tablo gibi kullanılabildiği kayıtlı sorgu. View var olan bir veya daha fazla tablodan oluşturulan sanal bir tablo olarak düşünülebilir

Tanım: İlişkili veritabanı sistemlerinde, veritabanı üzerinde saklanan ve sql'den (veya sql'e eklemeler yapılmış bir dil ile) oluşan kod bloğu veya parçası. Sp, proc, sproc gibi farklı kısaltmalarda kullanılmaktadır

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde bir tabloda her kayıta özel (benzersiz) olarak verilen anahtar veya id değeri

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde , bir tablodaki bir kayıtta verilen ve başka bir tabloda primary key olarak kullanılan anahtar değer veya id değeri. Foreign Key ile bir tablo diğer tabloya bağlanmış olmaktadır

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde , bir tabloya kayıt eklendikçe bir sütun içinde belirli bir kurala göre unik (benzersiz) değer üretilmesini sağlamak için kullanılan sistem

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde, bir tablonun satırlarına göre yapılan partitioning

Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde, bir tablonun sütunlarına göre yapılan partitioning