Tanım: Veritabanına , ilişkisel veri modeli kullanarak erişilmesini sağlayan veritabanı yönetim sistemlerine verilen genel isim
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde veri yönetimi (bilgi sorgulama, veri güncelleme vb..) için kullanılan programlama dili
Tanım: Bazı veritabanı sistemlerinde (örneğin MySQL, SQL Server) karakter tipindeki değerlerin hangi kurallara göre sıralanacağını ve birbirleriyle karşılaştırma yapılacağını belirleyen kurallar. Örneğin case insensitive (büyük-küçük harfe duyarlı değil) , case sensitive (büyük-küçük harfe duyarlı) vb.. şekilde kurallar tanımlanabilir
Tanım: İlişkisel veritabanlarında aynı özellikleri olan kayıtları (record) saklandığı veri birimi. Tablo belirli tiplerde (karakter, sayı, tarih vb..) sütunlardan oluşmaktadır
Tanım: İlişkisel sistemlerde bir tabloda satır oluşturan veri birimlerinden her biri. Bir tablo aynı tipte özellikleri olan birden çok kayıt içerebilir
Tanım: Bir tabloda bir kayıdı (record) oluşturan verilerden her biri. Bir tablo bir veya daha fazla sütundan oluşur ve eklenen kayıtın değerleri bu sütunlara göre verilir
Tanım: İlişkisel veritabanlarında verileri ekleme, sorgulama, silme, güncelleme işlemleri yapılması için kullanılan dil. SQL en popüler Data Manipulation Language (DML) dilidir
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde veri yapısı tanımlamak ve veri yapısını değiştirmek için kullanılan dil
Tanım: Veritabanı yönetim sistemlerinde bir tabloya içerik girilmesi sırasında sütun bazında kontrol yapılması için tanımlanmış koşul veya kısıt. Örneğin bir sütunun null değerini kabul etmemesi veya bir sütunun benzersiz (uniq) olması kısıt örneğidir
Tanım: Bir tabloda bir sütunun null değer (boş) kabul etmeyeceğini belirtmek için kullanılan kısıt
Tanım: Bir tabloda bir sütundaki değerin benzersiz (uniq) olmasını sağlamak için kullanılan kısıt
Tanım: Bir tabloda bir kaydın insert edilmesi sırasında , bir sütununun değeri verilmediği zaman varsayılan bir değerin atanmasını sağlayan kısıt
Tanım: Bir tabloda bir sütunun değerinin verilen koşula uygun olmasını sağlamak için kullanılan kısıt
Tanım: Bir tabloda tüm satırlar için bir sütunda her zaman benzersiz (uniq) bir değerin olmasını sağlamak için kullanılan kısıt. Bu kısıt ile her satırın kendine özel bir değeri olmaktadır
Tanım: Bir tablodaki bir sütunun değerinin başka bir tablonun primary key değerlerinden biri olmasını zorlamak amacıyla kullanılan kısıt
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde bir tablodaki bilgiye tüm tabloyu tarama yapmadan daha hızlı erişmek için kullanılan teknoloji. Bir sütun index'lendiğinde veri girişi sıralarında index yeniden kurulur
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde , sonuç döndüren (kayıt döndüren) ve dönen sonucun tablo gibi kullanılabildiği kayıtlı sorgu. View var olan bir veya daha fazla tablodan oluşturulan sanal bir tablo olarak düşünülebilir
Tanım: İlişkili veritabanı sistemlerinde, veritabanı üzerinde saklanan ve sql'den (veya sql'e eklemeler yapılmış bir dil ile) oluşan kod bloğu veya parçası. Sp, proc, sproc gibi farklı kısaltmalarda kullanılmaktadır
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde bir tabloda her kayıta özel (benzersiz) olarak verilen anahtar veya id değeri
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde , bir tablodaki bir kayıtta verilen ve başka bir tabloda primary key olarak kullanılan anahtar değer veya id değeri. Foreign Key ile bir tablo diğer tabloya bağlanmış olmaktadır
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde , bir tabloya kayıt eklendikçe bir sütun içinde belirli bir kurala göre unik (benzersiz) değer üretilmesini sağlamak için kullanılan sistem
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde, bir tablonun satırlarına göre yapılan partitioning
Tanım: İlişkisel veritabanı sistemlerinde, bir tablonun sütunlarına göre yapılan partitioning
