Yunus Emre'nin "Bir Ben Var Bende Benden İçeri " şiiri aşağıdaki gibidir :
Beni bende demen bende değilim
Bir ben vardır bende benden içeri
Severim ben seni candan içeri
Yolum vardır bu erkandan içeri
Nereye bakar isem dopdolusun
Seni kanda koyam benden içeri
Beni sorma bana bende değilim
Suretim boş yürür dondan içeri
Beni benden alana ermez elim
Kadem kim basa sultandan içeri
Tecellîden nasîb erdi kimine
Kiminin maksûdu bundan içeri
Kime değdi ise ol dost nazarı / Kime didar gününden şule değse
Onun şulesi var günden içeri
Senin aşkın beni benden alıptır
Ne şirin dert bu dermandan içeri
Şeriat tarikat yoldur varana
Hakikat marifet ondan içeri
Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var Süleyman'dan içeri
Sülûk seyir eden aşkın erine
Niçe mezheb olur dînden içerü
Dini terk edenin küfürdür işi
Bu ne küfürdür imandan içeri
O bir dilberdürür yoktur nişanı
Nişan yoktur bi-nişandan içeri
Geçer iken Yunus şeş oldu dosta
Ki kaldı kapıda ondan içeri
Son kıtasının şu şekilde olması da mümkündür :
Miskin Yunus, gözü duş oldu sana
Kapıda bir kuldur Sultandan içeri
Yukarıdaki yazış günümüz Türkçesine uyarlanmış şeklidir. Yunus Emre'nin şiirinin asıl şekli aşağıdaki gibidir :
Severem ben seni cândan içerü
Yolum ötmez bu erkândan içerü
Nere varurısam gönlüm tolusın
Seni kanda koyam bundan içerü
Beni sorman bana bende degülem
Sûretüm boş gezer tondan içerü
Beni benden alana irmez elüm
Kadem kim basa sultândan içerü
Tecellîden nasîb irdi kimine
Kiminün maksûdı bundan içerü
Kime dokundısa ol dost nazarı
Anun şu‘lesi var günden içerü
Senün ‘ışkun beni bende alupdur
Ne şîrîn derd bu dermândan içerü
Şerî‘at-Tarîkat yoldur varana
Hakîkat-Ma‘rifet andan içerü
Süleymân kuş dili bilür didiler
Süleymân var Süleymân'dan içerü
Sülûk seyir iden ‘ışkun erine
Niçe mezheb olur dînden içerü
Dînin terk idenün küfürdür işi
Bu ne küfürdür îmândan içerü
O bir dilber durur hîç yok nişânı
Nişân olur mı nişândan içerü
Meger Yûnus gözi tuş oldı dosta
Ki kaldı kapuda andan içerü
Kaynak : Mustafa Tatcı, Dîvân-ı Yûnus Emre (Yunus Emre Divanı)
