Tanım: Birbiriyle ilgili kelimeleri veya cümleleri anlam ve şekil yönünden birbirine bağlayan ve tek başına kullanıldıklarında bir anlamı olmayan kelime türü. ve, veya, ile, ya da, eğer, meğer gibi kelimeler bağlaçtır. Rabıt edatı da denilmektedir

Aşağıda bazı bağlaç örnekleri görülmektedir :

• ve
• ile
• veya
• ya da
• meğer
• ama
• ne .. ne
• de
• dahi
• ki
• gibi
• bile
• hele
• üstelik
• ancak
• gerçekten
• yalnız
• örneğin
• oysaki
• yoksa
• kaldı ki
• bununla birlikte
• Onun için
• gerek … gerek

Örnek cümleler aşağıdaki gibi verilebilir :

• Alparslan ve Begüm güldü
• Leyle ile Macnun romanı güzeldi
• Nene güneşin tadı yok
• Bilge de Selçuk da gelmedi
• Bu ben dahi yapamazdım
• Dediler ki Merik ölmüş
• Ben geldim onun için o gitti
• Gelme yoksa söverim
• Teoman veya Tuman’dı adı
• Gördüm ama beğenmedim

Tanım: Cümleleri birleştiren bir bağlaç. "Dediler ki Ayşe gelmiş" cümlesindeki ki bağlaçtır.

Ki bağlacı ile ilgi adılı veya sıfat için kullanılan -ki eki karıştırılabilir.

• Kültekininki geldi (ilgi adılı) | Külttekin ki henüz gelmemişti (bağlaç)
• Sokaktaki çocuk güldü (sıfat) | Sokakta ki ben göremedim (bağlaç)

-ki’nin ilgili adılı olduğunu anlamak için sonuna -ler/-lar eki getirilir. Anlam bozulmaz ise -ki eki ilgi adılıdır.

• Kültekininki geldi | Kültekininkiler geldi

-ki ekinin sıfat olduğunu anlamak için önündeki ada hangi ? sorusu sorulur. Sokaktaki çocuk güldü cümlesine Hangi çocuk sorusununun cevabı sokaktaki dir. Ve sıfat olduğu anlaşılır.

Bazen ki bağlacı önceki sözcükle kalıplaşmıştır :

• halbuki
• öyleki
• mademki
• çünkü
• sanki
• illaki
• belki
• oysaki
• meğerki

Kullanım örnekleri :

• Kaçtım halbuki gerek yoktu
• Mademki geldin yapalım
• Geldim belki gülersin