Tanım: Arap'ların kullanmış olduğu, İslam'ın yaygınlaşması nedeniyle bir çok İslam ülkesinde de kullanılan alfabe. ﺍ (elif), ب (be), ت (te), ث (se-peltek s), ج (cīm), ح (
kha), خ (hı),د (dal) , ذ (zel-peltek z) , ر (ra) , ز (ze) , س (sin), ش (şın), ص (sad), ض (dad), ط (tı), ظ (zı), ع (
ayn), غ (
ğayn), ف (fe), ق (kaf veya gaf), ك (kef), ل (lam), م (mim), ن (nun), و (vav), هـ (he), ي (ye) harflerinden oluşmaktadır
Tanım: Arap alfabesiyle yazılmış yazı
Tanım: Arap alfabesindeki sessiz harfleri , üstüne veya altına gelerek seslendirilemesine yarayan ve harfleri birleştiren ren işaretlere verilen genel isim. Fetha (Üstün _َ ), Kesra (Esre _ِ ) , Damma (Ötre _ُ ) işaretleridir
Tanım: Harfin üzerine çapraz şeklinde hafif eğik bir çizgi olarak koyulur. Koyulan harfe a-e arası bir ses verir. İnce harfleri a sesine yakın bir sesle , kaın sesleri ise e sesi ile okunur. _َ şeklindedir
Tanım: Harfin altına çapraz şeklinde hafif eğik bir çizgi olarak koyulur. Koyulan harfe i sesi ile okutur. _ِ şeklindedir
Tanım: Harfin üzerine çizilen vav harfine benzeyen (fiyonka benzer) bir işarettir. Kalın harfleri u , ince harfleri u ile ü arası bir ses ile okutur. _ُ şeklindedir
Tanım: Arap alfabesinde üzerine koyulduğu harfi harekesiz (nötr) halde söylenmesini sağlayan küçük yuvarlak işaret. Bu şekilde bir önceki harfle bağlamış olur. Örnek olarak اَبْ (eb) şeklinde kullanılabilir ve burada elif sesi ile b sesi bağlanmış olur
Tanım: Arap alfabesinde üzerine koyulduğu harfi birincisi cezmli ikincisi harekeli olmak üzere iki defa okunmasını sağlayan, ters m harfine benzer işaret. Örneğin اََبََّ ifadesi ebbe olarak okunur
Tanım: Arap alfabesinde bir harf için iki üstün veya iki esre veya iki ötre koyularak o harfin sonunda ن (nun) harfi varmış gibi okunması. Örneğin (بًا) ifadesi "ben" şeklinde okunur ve sondaki elif okunmaz
Tanım: Arap harflerinde eklendiği harfin sonunu en veya an şeklinde okunmasını sağlayan, iki üstün işaretinin üst üste yazılması ile oluşturulan işaret. İki üstün kullanılan harften sonra elif kullanılır. بًا ifadesi "ben" şeklinde okunur ve sonundaki elif okunmaz
Tanım: Arap harflerinde eklendiği harfin sonunu in veya ın şeklinde okunmasını sağlayan, iki esre işaretinin üst üste yazılması ile oluşturulan işaret. Örneğin بٍ ifadesi "bin" olarak okunur
Tanım: Arap harflerinde eklendiği harfin sonunu un veya ün şeklinde okunmasını sağlayan işaret. Örneğin بٌ ifadesi "bün" olarak okunur
Tanım: Harekesiz kullanıldığında bir önceki harfin uzun okunmasını sağlayan ﺍ (elif), و (vav) , ي (ye) harflerine verilen genel isim
Tanım: Altı temel Arapça yazı biçimine verilen isim. Bu yazı biçimleri muhakkak, reyhânî, sülüs , nesih, tevki ve rik'a şeklindedir. muhakkak ile reyhânî , tevki ile rik'a birbirine benzemektedir, sülüs ile nesih birbirine benzemektedir
Tanım: Arap alfabesi ile yazılan yazılarda kullanılan bir yazı biçimi. Aklâm-ı Sitte (Altı Kalem) olarak kabul edilen altı temel yazı biçiminden biridir
Tanım: Arap alfabesi ile yazılan yazılarda kullanılan bir yazı biçimi. Aklâm-ı Sitte (Altı Kalem) olarak kabul edilen altı temel yazı biçiminden biridir. Muhakkak yazı biçiminin küçük yazılan şeklidir
Tanım: Arap alfabesi ile yazılan yazılarda kullanılan bir yazı biçimi. Aklâm-ı Sitte (Altı Kalem) olarak kabul edilen altı temel yazı biçiminden biridir. Her harfin 4/6'sı düz, 2/6'sı yuvarlak bir biçimde yazılır (üçte biri yuvarlak olacak şekilde yazılır). Camii kitabelerinde tercih edilir
Tanım: Arap alfabesi ile yazılan yazılarda kullanılan bir yazı biçimi. Aklâm-ı Sitte (Altı Kalem) olarak kabul edilen altı temel yazı biçiminden biridir. Sülüs yazısının küçüğüdür. Kuran-ı Kerim ve edebi yazılarda tercih edilir
Tanım: Arap alfabesi ile yazılan yazılarda kullanılan bir yazı biçimi. Aklâm-ı Sitte (Altı Kalem) olarak kabul edilen altı temel yazı biçiminden biridir. Sülus yazısından biraz daha değişik ve biraz daha küçüktür. Arap alfabesinde kendinden sonraki harfler ile normalde birleşmeyen harfler bu yazı biçiminde birleşirler. Fermanlar , resmi yazılarda ve vakfiye yazılarında tercih edilir
Tanım: Arap alfabesi ile yazılan yazılarda kullanılan bir yazı biçimi. Aklâm-ı Sitte (Altı Kalem) olarak kabul edilen altı temel yazı biçiminden biridir. Tevki yazı biçiminin küçük yazılan şeklidir. Son dönemlerde Osmanlı devletinin resmi yazı dili olmuş ve resmi belgelerde kullanılmıştır
Tanım: Osmanlı devletinde ferman, berat gibi belgelerde ve devlet işlerinde kullanılmış ve Tevki yazısı biçiminden türetilmiş yazı biçimi
Tanım: İran'da ortaya çıkan ve Osmanlı döneminde daha çok Şeyhülislâmlıktan çıkan yazılarda, mahkeme yazılarında tercih edilen yazı biçimi
Tanım: Osmanlı devletinde daha çok mali konularda tutulan kayıtlarda (tapu kayıtları, vergi defterleri vb..) kullanılan yazı biçimi
Tanım: Arap alfabesi ile yazılan yazılarda kullanılan bir yazı biçimi
Tanım: Bir harfin ahenkli görünmesi için uzatılarak yazılması
Tanım: Bir yazıda ahenkli görünmesi için harfe eklenen uzatma
Tanım: Bir harfin üzerinde koyulan kısa eğik çizgi. Örneğin gef harfinin üstündeki eğik çizgi "keşîde"dir
Tanım: Bir yazıda ahenkli görünmesi için uzatılarak yazılmış harf
Tanım: Arap alfabesinde kapalı te veya yuvarlak te (ة). Tâ-i Te'nîs adı da verilir
Tanım: Kelimelerin sonuna gelerek onları â (uzun a) şeklinde okutan harf. ى şeklinde yazılır
Tanım: Kelime sonlarına gelerek uzun a (â) şeklinde okunmayı sağlayan uzun elif. اء şeklinde yazılır
Tanım: Arapça'da kelimelerin türetildiği , çoğunlukla üç tane olan harfler. Bu harflerin başına, ortasına veya sonuna yeni harfler eklenerek yeni kelimeler türetilmektedir
Tanım: Arapça'da aslî harflerin (aslî harf : kelimelerin temel kökü olan ve çoğunlukla üç tane olan harfler) başına, ortasına veya sonuna eklenerek yeni kelime üretilmesini sağlayan harfler. Zaid harfler olarak أ ا ت س م ن ه و ى harfleri kullanılır
