Eski Türkçe'de İzafet kesresi (-i veya -ı) ile isim tamlaması yapılmaktadır. Bu yapı Farsça'dan geçmiştir. Tamlanan önce, tamlayan ise sonra yazılır. Ayrıca tamlanan veya tamlanan kelime Farsça, Arapça veya Türkçe kökenli olabilir. Örnek olarak كوه قاف (Kuh-ı Kaf : Kaf Dağı) , سيف دين (seyf-i din:dinin kılıcı) verilebilir.
Eğer tamlanan kelimenin son harfi ه (he) veya ی (–î) ise so harfin üzerine hemze ( ء ) koyulur. Örnek olarak موالئ كرام (mevâlî-i kirâm) verilebilir.
Tamlanacak kelime آ (â) veya و ( û) ile bitiyorsa izafet kesresi ى (ye) ile yapılır. Örnek olarak اودى همايون (ordu-yı hümâyûn) verilebilir