Arapça isim tamlamasında önce tamlanan sonra tamlayan gelmektedir. Eski Arapçada (örneğin Kuran'da) tamlanan kelimenin son harfine ötre veya şedde konulur. Tamlayan kelimenin başına harf-i ta'rif gelir. Aşağıdakiler örnek olarak verilebilir :
- شيح الاسلام : şeyhü'l-islâm (islamın şeyhi)
- رئيس الكتاب : re'îsü'l-küttâb (kitapların reisi)
- بابُ الْبيت : bâbü'l-beyt (evin kapısı)
- دار الدنيا : dârü'd-dünyâ (mutluluk kapısı)
- حب الوطن : hubbu'l-vatan (vatan sevgisi)
Tamlanan (muzaf) kelimesinin sonu görüldüğü gibi u/ü (ötreli) olmaktadır : şeyhü'l, re'isü'l, babü'l, dârü'l gibi. Harfi-tarifin elifi hiç okunmaz.
Latin alfabesi ile yazılırken iki kelime arasına - konulmaktadır ve harf-i tarifin l'sinden önce de ' (kesme) işareti koyulmaktadır.
