Osmanlı Alfabesinde Türkçe Kelimelerde Sesli Harflerin Okunması

Osmanlı alfabesinde sesli harfleri çıkarmak için aşağıdaki 4 harf kullanılmaktadır : 

• ﺍ (elif) : Sonuna geldiği harfi A ile okutur. Örneğin بال ifadesi "Bal" şeklinde okunur. Kelime başında çoğunlukla medli elif ile yazılır. Örneğin آت i ifadesi at şeklinde okunur. İki hecesinde a sesi olan kelimelerde bazen ilk elif yazılmayabilir. Bazı kelimelerin sonunda a harfi için he veya ye harf kullanılabilir.
• ه (he) : Sonuna geldiği harfi E sesi ile okutur. Hece veya kelime sonunda yazılır başında ve ortasında bu harf yazılmaz. Bu nedenle varsayılan olarak bir harf E sesi ile okutulur. Örneğin دده ifadesi "Dede" anlamına gelmektedir ve ilk E yazılmamıştır. Kelime sonlarında bazen A olarak okunur. 
• ي (ye) : Sonuna geldiği harfi I ve İ şeklinde okutur. Önceki harfin sesli olup olmamasına veya Türkçe ses uyumuna göre nasıl okunacağı değişir. Örneğin ديري ifadesi "Diri" anlamına gelmektedir. Kelime sonlarında bazen U veya Ü olarak okunur. Kelimelerin başında elif ile birlikte kullanılır. Örneğin ايپ ifadesi "ip" olarak okunur
• و (vav) : Sonuna geldiği harfi O,Ö,U veya Ü şeklinde okutur. Önceki harfin sesli olup olmamasına veya Türkçe ses uyumuna göre nasıl okunacağı değişir. دوش ifadesi "Düş" anlamına gelir. Kelimenin başında elif ile birlikte kullanılır. Örneğin اوق ifadesi "ok" olarak okunur. İki veya daha çok hecesi yuvarlak ünlü ise ilk hecedeki harf yazılmayabilir.