Tanım: 18. yy'da Avrupa'da geleneksel fikirlerin ve inançların etkisini kaybetmeye başladığı bir dönemde, deney ve gözleme dayalı bilimin ve aklın ön plana çıktığı felsefe veya düşünce akımı. Rene Descartes , Gottfried Wilhelm Leibniz, Johann Gottfried Herder, Immanuel Kant, Christian Wolff, Denis Diderot, Claude Adrien Helvétius, Montesquieu, Jean-Jacques Rousseau, Voltaire, Isaac Newton , David Hume, John Locke ve Thomas Paine bu dönemin en önemli temsilcileridirler.

Aydınlanma felsefesi usun ve bilimin kültür dünyasına ve doğaya egemen olmasını sağlayan bir felsefedir.

Aydınlanma felsefesi insanın kendi usunu kullanma cesareti göstermesidir

Aydınlanma Felsefesi düşüncede ve kültürde laikleşme çabasıdır. Dini kurumlara ve dine bir başkaldırıdır.

Aydınlama Dönemi doğayı anlamanın önemsendiği , deney ve gözleme dayanan bilginin kesin olduğuna inanılan bir dönemdir