İçindekilerGirişİndex
YukarıİlkÖncekiSonrakiSon
Geriİleri
Yazdır

Segmentler

Giriş

İki TCP modülü arasında değiştirilen PDU'lara segment denir. Şekil 9-9'da bir segmentin formatı verilmiştir. Segmentin alanlarını bu bölümde inceleyeceğiz.

Segment başlık ve veri olmak üzere iki parçaya ayrılır. Şekil 9-9'da gösterildiği gibi, veri başlığın ardından gelir. Segmentin ilk iki alanı kaynak port ve varış porttur. Bu 16-bit alan TCP bağlantısını kullanarak üst-katman uygulama programlarını tanımlamada kullanılır.

Sıra numarası (sequence number (SEQ)) olarak etiketlenmiş alanın değeri ileten modülün bayt-nehrinin yerini belirtir. TCP bilindiği üzere üst katmandan aldığı veriyi segmentlere böler. Bu segmentlerin her biri genellikle tek bir IP paketi içinde taşınır. TCP, her bir segmente bir numara verir. Amaç, ağlar üzerinde dolaşan bu segmentlerin hedefe varış sıralarının karışması durumunda hedef host'ta çalışan TCP protokolünün bunları tekrar uygun şekilde birleştirip üst katmana sunabilmesinin sağlamaktır (segment boyları sabit değildir).

TCP, karşı TCP ile bağlantıyı ilk kurduğunda, ilk gönderdiği segmente bir numara verir. Bu numaraya başlangıç gönderi sırası (initial send sequence (ISS)) denir. Sıra numarası 0 ile 231 değeri arasında olabilmektedir.

TCP, verideki baytları gruplayarak segmentleri oluşturur ve her bir segment ayrı bir numara ile numaralandırılır. Bir segment, bir numara aldığında bu segment numarasını içinde barındırdığı ilk oktete verir. İçinde barındırdığı diğer oktetlere ise bu numaraların artanlarını verir. Bu segmentten sonra gelen segmentin alacağı numara, bir önceki segmentin içindeki en son oktetin aldığı numaranın bir fazlası olacaktır. Bu sıra numaraları segment başlığı içinde taşınır.

Acknowledgment numarasına bir değer atanarak önceden alınan verilerin onaylanması sağlanır. Bu alandaki değer, ileticiden gelmesi beklenen, bir sonraki baytın sıra numarası değerini belirtir. Bu numara beklenen oktet için set edildiğinden, dahili bir onay kapasitesi sağlar. Şöyle ki, bu değer bu numaraya kadar olan oktetleri ve bu numaralı okteti de onaylar (dikkat edelim ki, onaylanan oktet sayısı ACK numarası-1 adettir).

Veri offset alanı, TCP başlığını oluşturan, 32-bit sıralı kelimelerin sayısını belirtir. Bu alan, veri alanının nerede başladığının tespitinde kullanılır.

Tahmin ettiğiniz gibi, reserved alanı rezerve edilmiştir. 0'a set edilmesi gereken 6 bitten oluşur. Bu bitler gelecekte kullanılmak için saklanmaktadır. Sıradaki altı alana bayraklar denir. TCP'nin kontrol bitleri olarak kullanılırlar ve oturumlar sırasında kullanılan bazı servis ve işlemleri belirtirler. Bitlerin bazıları başlığın diğer alanlarının nasıl yorumlanacağını belirtir. Bu altı bit aşağıdaki bilgileri ifade eder:

Diğer alan window (pencere) olarak etiketlenmiştir. Değeri, alıcının kaç tane oktet almayı beklediğini gösterir. Bu değer atanırken ACK alanındaki değere dayanılır. Window alanındaki değer, ACK alanındaki değere eklenir ve göndericinin iletmek istediği veri miktarı hesap edilir.

Checksum alanı başlık ve metin de dahil olmak üzere segmentteki tüm 16-bit kelimelerin 1'e tümlenmiş bir toplamını içerir. Checksum hesabının yapılmasındaki amaç segmentin vericiden bozulmaksızın geldiğine karar vermektir. UDP'nin kullandığına benzer bir sözde-başlık kullanır ki bu sözde-başlığı UDP bölümünde açıklayacağız.

Sıradaki alan acil işaretçisi (urgent pointer)'dir. Bu alan yalnızca URG bayrağı set edildiğinde kullanılır. Acil işaretçisinin amacı acil verinin yerleştiği veri baytını belirtmektir. Acil veriye band-dışı veri de denir. TCP acil veri için ne yapılacağını dikte etmez; bu uygulamaya-özeldir. TCP yalnızca acil verinin nereye yerleştirildiğini belirtir. Acil veri, en azından, nehirdeki ilk bayttır; işaretçi aynı zamanda acil verinin nerede bittiğini de gösterir. Alıcı, acil verinin geldiğini, derhal TCP'yi kullanan uygulamaya haber vermelidir. Acil veri, interrupt'lar, checkpoint'ler, terminal kontrol karakterleri, vs. gibi kontrol işaretleri olabilirler.

Opsiyon alanı TCP'ye gelecekte yapılacak eklemeler düşünülerek tasarlanmıştır. IP datagramlarındaki opsiyon alanına benzer bir biçimde yapılandırılmıştır. Her bir opsiyon içeriği; tek bir bayttan oluşur ki, bu bayt bir opsiyon numarası, opsiyon uzunluğunu içeren bir alan, ve opsiyon değerinin kendisini içerir. Opsiyon alanının kullanımı oldukça sınırlıdır. Şu anda, TCP standardı için yalnızca üç opsiyon tanımlıdır.

İçindekilerGirişİndex
YukarıİlkÖncekiSonrakiSon
Geriİleri
Yazdır